Familiegeschiedenis : begraven in de Nieuwe Oranjetuin

In mijn jeugd logeerde ik zo af en toe in bij mijn grootmoeder R.A. Resida-Simons in Paramaribo. Haar woonhuis (zie rood gemarkeerd kader op de kaart hieronder) lag ooit op de hoek van de voormalige Gravenstraat-Swalmbergstraat , vlak bij de begraafplaats die ik kende als de Oranjetuin.

Nieuwe Oranjetuin,
Bron Googlemaps

Ik herinner mij nog de begrafenisstoeten die voorbij kwamen, een door paarden getrokken lijkwagen met grote glazen ramen. Achter de wagen liep soms een lange stoet. Niks volgauto’s. Uit respect voor de overledenen werden de jaloezieën van de vensters dichtgedraaid. Of was het bijgeloof? Tijdens zo’n begrafenis ontsnapte ik wel eens naar boven, want vanaf de bovenverdieping van het huis had je een goed uitzicht op ommuurde begraafplaats. Het enige wat je meestal zag was een dicht opeengepakte mensenmassa.

Hoewel mijn grootmoeder soms wel eens iets vertelde over de “deftige” kant van haar familie en hun plantages,  kan ik mij niet herinneren dat ze het er over had dat haar grootouders, het echtpaar Nielo-Elder in de Nieuwe Oranjetuin lagen begraven. Een kleine negentig jaar geleden inventariseerde  Frederik Oudsschanz Dentz  de graven in de Nieuwe Oranjetuin. Diverse grafstenen waren toen al verdwenen, of onleesbaar geworden. In 1943 verscheen zijn lijst in de "Nederlandsche Leeuw".  Uit deze inventarisatie blijkt dat er verschillende leden van de familie Elder in de Nieuwe Oranjetuin begraven liggen.

Bron KIT

Bron KIT

Gezien de huidige deplorabele toestand van de begraafplaats is het zeer twijfelachtig of de grafstenen van mijn voorouders er nog zijn.