De Engelse kunstenaar William Hogarth heeft het lot van losbollen en lichtekooien op beeldende wijze weergegeven.
Onderstaande plaat van de Nederlandse 19e eeuwse tekenaar Alexander Ver Huell zou zijn geïnspireerd op het werk van Hogarth
 |
| De straat Ubique door Alexander Ver Huell Collectie Ver Huell |
Ver Huell schrijft:
"Deze plaat werd, reeds jaren geleden, in folio-formaat door mij uitgegeven bij de Heeren Thieme. Een jongeling, in vreeze voor lupanaria opgevoed, stuift de straat
Ubique door. Er zijn onderwerpen, waarvan het schilderachtig-phantastische een kunstenaar voor den geest blijft spoken, tot hij er zich van vrijmaakt. De vrucht, rijp, moet van den boom. Want een tendensplaat is het niet. 1k ben te zeer overtuigd van de onmisbaarheid, vooralsnog, mits niet zonder streng, speculatief, sanitair onderzoek, dier ubiquiteiten, ter voorkoming van erger en ergerlijker equivalenten. Het smart mij deze en dergelijke snaren hier te hebben moeten aanraken — en ik laat die tegen mijn wil beroerde zaken voorgoed rusten. Doch, onafhankelijk, noch optimist, noch pessimist, acht ik het plicht te trachten waar te zijn."
De woorden van een typische 19e eeuwse moralist, die overigens niet aan de vrouw geraakte.
Bedoelde de tekenaar met “jongeling in vreeze voor lupanaria opgevoed” zichzelf misschien?
De datering van die men aan deze plaat geeft 1835 lijkt me wel erg vroeg. Toen was onze Alexander nog maar een knaap van 13. Een vroege wijsneus zullen we maar zeggen.
De hier getoonde plaat is overigens niet geheel volledig. Van de zijkanten is iets afgesneden. In zijn geheel kan men hem onder andere hier bewonderen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten