vrijdag 20 juni 2025

Voor den duvel niet bang?

Rond 1500 was een groot deel van Europa in de greep van een complottheorie  dat Satan zijn invloed in de christelijke wereld wilde uitbreiden en handlangers onder de christenen probeerde te verwerven. De heersende pest, ketterse bewegingen zoals de katharen,  klimaatrampen, hongersnoden en godsdienstoorlogen versterkten de angst voor de macht van de Duivel. Met desastreuze gevolgen.

Gedurende de middeleeuwen was men bekend met dit heerschap via afbeeldingen in manuscripten, fresco’s, beeldhouwwerken en schilderkunst, maar met de uitvinding van de boekdrukkunst in de 15e eeuw brak de hel letterlijk los. De Satanische majesteit en zijn werken waren geliefde onderwerpen van de drukkers. De duivel was een monsterlijk wezen, deels menselijk, deels dierlijk. De oude Griekse god Pan stond model voor de christelijke duivel.

Een populair boek was Pierre Boaistuau  Histoires Prodigieuses , in druk vanaf 1560, Dit werk kende ook een Nederlandse vertaling.

Satan op de troon
Bron: 
 https://archive.org/details/histoiresprodigi00boai

 

Het beeld van de duivel zat als meme vastgezet in de hoofden van de Europese reizigers naar verre continenten : avonturiers, kooplieden, gezanten, geestelijken, veroveraars. Als deze goede vrome christenen kwamen ook in aanraking met onbekende godsdiensten en de daarbij horende tempels en gebruiken.

De vreemde en ontzagwekkende godsbeelden met meerdere hoofden, armen en ogen, vaak met grimmige gezichten maakten diepe indruk. Maar in de ogen van de reiziger, die onbekend was met context, betekenis, symboliek, waren deze heidense goden niet minder dan verschijningen van de duivel. Vaak waren de schrijvers van de reisverhalen niet in staat om een goede beschrijving te geven van hetgeen ze zagen. Ze lieten zich  leiden door het beeld van de duivel, waarmee ze waren opgevoed.

De reisverhalen waren populair. Sommige werken werden vertaald. De dure uitgaven waren verlucht met prenten, en de arme illustratoren moesten het doen met de eigenlijk tekort schietende woordelijke beschrijving van de auteur zoals: “de afgod, een duivel, gruwelijk om aan te zien, met klauwen, horens en hanenpoten” Bij het woord duivel greep men naar de standaardafbeeldingen van de duivel die men kende

Soms leidde oververhitte fantasieën tot sensationele gruwelverhalen.

De Engelse edelman Thomas Herbert, die tussen 1627-1629 in Azië verbleef beschreef een kinderoffer gebracht aan een Japanse God Mannada 


Herberts zee en lant-reyse  (1627-1629), uitgave 1652
Titel Bron: www.delpher.nl

Het offer aan Mannada, in het reisverhaal van Thomas Herbert
Bron: Google Boeken

Vaak werd informatie uit eerdere uitgegeven werken overgenomen zoals in het onderstaande werken uit 1670 en 1689

Neu polirter .....Spiegel.... 1670 titel
https://archive.org/details/neupolirtergesch00fran/page/n1054/mode/1up?view=theater


Duivel op Barbados
https://archive.org/details/neupolirtergesch00fran/page/n1054/mode/1up?view=theater


Goden in Mexico, links Huitzlipochtli, rechts Tezcatlipoca
De duivels figuur in het midden is een westerse weergave van Tezcatlipoca
Bron: 
https://archive.org/details/neupolirtergesch00fran/page/n1054/mode/1up?view=theater


E.G. Happel Denkwürdigkeiten, titel
Bron: 
https://archive.org/details/bub_gb_Gpg_AAAAcAAJ/page/n5/mode/1up?view=theater


Mexicaanse God, die mensenharten krijgt geofferd
Bron 
https://archive.org/details/bub_gb_Gpg_AAAAcAAJ/page/n5/mode/1up?view=theater





Het offeren van maagden in Pegu, beschreven door Leblanc
Bron: https://www.google.nl/books/edition/De_vermaarde_reizen_van_de_heer_Le_Blanc/CidmAAAAcAAJ?hl=nl&gbpv=1&dq=Le+Blanc+palpas&pg=RA1-PA118&printsec=frontcover





Het maagdenoffer in Pegu. De god is hier ook als duivel afgebeeld 
Illustratie bij de beschrijving van Leblanc
Bron: https://archive.org/details/devermaardereiz00blangoog/page/n145/mode/1up?view=theater

Het boek "De Open Deure tot het verborgen Heydendom, 1651" van Abraham Rogerius werd in 1663 in een Duitse vertaling uitgegeven. Bij deze editie waren extra beschrijvingen toegevoegd van de verschillende religies in Azië, Afrika en de America's. Deze toevoegingen zijn niet van de hand van Rogerius.

Titelpagina van de Duitse editie van Rogerius Open Deure...
1663
Bron: https://archive.org/details/abrahamrogersoff00roge/page/n6/mode/1up?view=theate



Het maagdenoffer in Pegu, overgenomen van Leblanc,
Duitse uitgave van Rogerius, Open Deure..., 1663
Bron: https://archive.org/details/abrahamrogersoff00roge/page/n6/mode/1up?view=theate



Xangri, een Chinese god, in de Duitse editie van Rogerius Open Deure...., 1663
Bron: https://archive.org/details/abrahamrogersoff00roge/page/n6/mode/1up?view=theater

Het wordt wel een beetje saai, al die exotische goden met horens, dierenpoten en een gapende muil op de buik. 

Wordt vervolgd.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten